[ archief ] Hoger beroep/datum vernietiging/ verekenen oude contracten/

[bromtol]

In mijn zaak is Dexia in hoger beroep gegaan. Het Hoger beroep loopt bij Hof Den Haag.

In Hoger beroep komt de vraag aan de orde wanneer de verjaring gaat lopen. Dexia stelde in eerste aanleg dat dat is als het contract gesloten wordt.

Ik heb gesteld dat de verjaring pas gaat lopen als de echtgenote voldoende weet om de conclusie te kunnen trekken dat er sprake is van huurkoop (let wel dus niet op het moment dat die conclusie getrokken is). In correspondentie gaat Dexia er nu vanuit dat de verjaring gaat lopen op het moment dat de echtgenote bekend was met de overeenkomst. Dexia baseert dat echter op een uitspraak van de Hoge Raad over een ander verjaringsartikel (artikel 3:310 BW en dat handelt over schadevorderingen en kent een tekst die niet te vergelijken is met artikel 3:52 BW).

Daarnaast komt aan de orde of Dexia positief afgewikkelde overeenkomsten mag verrekenen. Dexia stelt dat het niet aangaat om selectief te vernietigen. Ik heb gesteld dat zulks juist wel kan omdat bij positief afgewikkelde overeenkomsten het risico waartegen artikel 1:88 BW tegen beschermt zich niet heeft verwezenlijkt. Je stelt toch ook geen automobilist aansprakelijk als hij door rood licht rijdt en je niet raakt. Zo vernietig je dus ook niet als je geen restschuld hebt.

Voorts komt de verplichting tot terugbetaling van alle betaalde maandbedragen aan de orde.

Dexia wil de procedure alleen afblazen als ik schik op basis van het voorstel Duisenberg. Door de verrekening zou ik dan de volledige afrekening toch moeten betalen (en uiteraard alles wat ik ontvangen heb op basis van het vonnis van de kantonrechter). Dus eigenlijk komt de schikking er dan op neer dat ik alles zou moeten betalen. Dan kan ik dus ook net zo goed doorprocederen.

Ik heb Dexia ervan in kennis gesteld dat ik publiciteit zoek indien de procedure doorgaat en bij deze houd ik woord.

EEN ARREST OVER DEZE VRAGEN IS VAN GROOT BELANG VOOR DE SCHIKKING. IMMERS, MENSEN DIE SCHIKKEN OP BASIS VAN HET AANBOD DUISENBERG MOETEN ZICH WEL REALISEREN DAT DEZE ZAAK BIJ HOF DEN HAAG LOOPT EN DAT EEN HOF ZICH OP ENIGE TERMIJN UITLAAT OVER EXACT DEZELFDE VRAGEN DIE ZIJN BETROKKEN IN DE SCHIKKING. IN IEDER GEVAL KOMT ER DAN ENIGE DUIDELIJKHEID OVER DE VRAAG WAT TIJDIG VERNIETIGEN IS. HOUD DIT TOPIC HOOG, ZODAT ZOVEEL MOGELIJK MENSEN HIERVAN KENNIS NEMEN.

HIERONDER HET VONNIS IN MIJN ZAAK

LJN: AR8788,Sector kanton Rechtbank 's-Gravenhage, 401375\ CV EXPL 04-945 Printbare versie


Datum uitspraak: 09-12-2004
Datum publicatie: 05-01-2005
Rechtsgebied: Handelszaak
Soort procedure: Eerste aanleg - enkelvoudig
Inhoudsindicatie: In de onderhavige zaak is een geslaagd beroep gedaan op vernietiging van de lease-overeenkomst tussen gedaagde en de naamloze vennootschap Dexia Bank Nederland N.V. door de echtgenote wegens het ontbreken van haar schriftelijke toestemming. Verder wordt de betekenis van de uitdrukking 'ten dienste staan' in artikel 3:52 lid 1 aanhef en onder d BW in het kader van de beoordeling van een beroep op verjaring aan de orde gesteld.





Uitspraak

RECHTBANK 'S-GRAVENHAGE
Sector Kanton - locatie Gouda

hc\Zaaknummer 401375\ CV EXPL 04-945

VONNIS in de zaak:

de naamloze vennootschap Dexia Bank Nederland N.V.,
gevestigd te Amsterdam, als rechtsopvolgster onder algemene titel van Bank Labouchere N.V., gevestigd te Amsterdam, eveneens h.o.d.n. Legio en op haar beurt rechtsopvolgster van Legio Lease B.V.,
eisende partij bij dagvaarding in conventie, verwerende partij in reconventie,
gemachtigde W.C. van Westen-Biever Gerechtsdeurwaarder;

tegen

[gedaagde],
wonende te [woonplaats],
gedaagde partij in conventie, eisende partij in reconventie,
procederende in persoon

1. Het verloop van de procedure

De kantonrechter heeft acht geslagen op de volgende stukken:
- dagvaarding + producties;
- conclusie van antwoord tevens eis in reconventie + producties;
- conclusie van repliek in conventie tevens antwoord in reconventie tevens houdende akte vermindering van eis tevens houdende akte voorwaardelijke wijziging van eis + producties;
- conclusie van dupliek in conventie tevens repliek in reconventie + producties;
- conclusie van dupliek in reconventie + producties;
- akte uitlaten producties aan zijde van gedaagde partij in conventie, eisende partij in reconventie.

2. Overwegingen

2.1 Tussen partijen - verder te noemen Dexia en [gedaagde] - staat, mede gelet op de door partijen overgelegde producties, als niet dan wel onvoldoende weersproken, het volgende vast:
a. Dexia is de rechtsopvolgster onder algemene titel van de Bank Labouchere N.V. (hierna Labouchere), op haar beurt rechtsopvolgster van Legio Lease B.V. (hierna Legio Lease).
b. Op 28 januari 2000 heeft [gedaagde] met Legio Lease een lease-overeenkomst gesloten onder nummer 74480500 onder de naam "Winstverdriedubbelaar" (hierna : de overeenkomst WVD). De overeenkomst heeft een looptijd van 36 maanden waarbij [gedaagde] van Legio Lease een door hem in drie tranches gekocht pakket aandelen/effecten met een aankoopbedrag van € 7.835,10 least voor een leasesom van € 9.479,22. Deze leasesom is opgebouwd uit het voormelde aankoopbedrag en een bedrag van € 1.644,12 aan rente.
c. [gedaagde] diende volgens de overeenkomst de genoemde leasesom als volgt aan Legio Lease te voldoen:
gedurende de looptijd van de overeenkomst elke maand, in totaal dus 36 keer, een maandtermijn van € 45,67, via automatische incasso te betalen op of omstreeks de 1e dag van iedere maand;
€ 45,38 op of omstreeks de 35e maand;
€ 7.789,72 aan het einde van de overeenkomst, volgens de overeenkomst in principe te verrekenen met de verkoopopbrengst van de aandelen.
d. Artikel 5 van de overeenkomst houdt in:
"Zodra lessee al datgene aan Legio-Lease heeft betaald wat hij haar krachtens deze overeenkomst en de daarbij behorende Bijzondere Voorwaarden Effecten Lease verschuldigd is of zal worden, is lessee automatisch en rechtswege eigenaar van de waarden geworden".
e. De op de overeenkomst toepasselijke "Bijzondere Voorwaarden Effecten Lease" (hierna de bijzondere voorwaarden) houden onder meer in:
"(...)
2. Legio-Lease en lessee komen overeen dat het eigendom van de waarden op lessee overgaat door vervulling van de opschortende voorwaarde dat lessee aan al zijn verplichtingen uit hoofde van de overeenkomst heeft voldaan. Teneinde te bewerkstelligen dat lessee alsdan van rechtswege eigenaar van de waarden wordt, worden de in de overeenkomst genoemde waarden voorwaardelijk overgedragen aan lessee en wel onder de opschortende voorwaarde dat lessee aan al zijn verplichtingen uit hoofde van de overeenkomst heeft voldaan. Deze voorwaardelijke overdracht geschiedt doordat genoemde waarden onverwijld na de verkrijging ervan door Legio-Lease ten name van lessee worden bijgeschreven in de administratie van Bank Labouchere, overeenkomstig artikel 17 van de Wge, ter uitvoering van de in de eerste zin van dit artikel omschreven verbintenis tot voorwaardelijke overdracht. Legio-Lease behoudt het eigendom van de waarden totdat lessee aan al zijn verplichtingen uit hoofde van de overeenkomst heeft voldaan en blijft als zodanig bevoegd over de waarden te beschikken zonder dat dit ten nadele van lessee werkt. Lessee kan niet over de waarden beschikken, behoudens met voorafgaande schriftelijke toestemming van Legio-Lease. Legio-Lease draagt het risico van het verloren gaan van de waarden tot deze eigendom van lessee zijn geworden.

3. Alle baten en waardeveranderingen van de waarden komen lessee toe. Legio-Lease zal (...) de dividendbaten zo spoedig mogelijk na betaalbaarstelling daarvan aan lessee doen toekomen (...). Ingeval van een keuzedividend zal de keuze van Legio-Lease worden bepaald door lessee (...). Indien met betrekking tot de waarden andere rechten kunnen worden uitgeoefend zullen deze rechten ter keuze van Legio-Lease worden uitgeoefend.

(...)"
f. Gedurende de looptijd van de overeenkomst zijn de onder c genoemde 36 maandtermijnen à € 45,67 via automatische incasso ten laste van de rekening van [gedaagde] betaald.

g. Dexia heeft aan het einde van de looptijd van de overeenkomst een eindafrekening opgesteld ingevolge welke [gedaagde] een bedrag van € 3.815,41 aan haar dient te voldoen. De eindafrekening houdt daarnaast de volgende passage in:
"De hoofdsom is het bedrag waarvoor de aandelen voor uw contract zijn aangekocht. In verband met artikel 1576 van boek 7A van het Burgerlijk Wetboek deelt Legio deze hoofdsom in tweeën: in een 'restant hoofdsom' en een 'eerste aflossingstermijn' van € 45,38. Dit zijn geen extra beëindigingskosten zoals wel eens wordt aangenomen. Het gaat hier enkel om een administratieve afhandeling."
h. Eind juli 2003 heeft [gedaagde] onder protest een bedrag van € 300,-- in mindering betaald.
i. [gedaagde] heeft een soortgelijke overeenkomst met de rechtsvoorganger van Dexia afgesloten onder contractnummer 59119745 onder de naam KortingKado (hierna: de overeenkomst KK) met een looptijd van 10 jaar en maandtermijnen à € 113,03, welke overeenkomst afloopt in 2010.
j. Bij brief van 8 maart 2003 aan Dexia (ontvangen op 13 maart 2003) heeft [echtgenote van gedaagde], echtgenote van [gedaagde], op grond van 1:89 BW beide overeenkomsten vernietigd, omdat haar toestemming voor het aangaan van de contracten heeft ontbroken.

2.2 Dexia vordert, na vermindering van eis, in conventie bij vonnis, voor zover mogelijk uitvoerbaar te verklaren bij voorraad, [gedaagde] te veroordelen om aan haar tegen behoorlijk bewijs van kwijting te betalen een bedrag van € 3.815,41 wegens hoofdsom, € 187,86 wegens contractuele rente ad 0,96% per maand vanaf 27 januari 2003 tot en met 16 juli 2003, € 648,55 wegens buitengerechtelijke incassokosten (inclusief BTW), verminderd met € 300,-- wegens een betaling vóór dagvaarding, in totaal derhalve € 4.351,82, vermeerderd met de contractuele rente, althans de wettelijke rente, over € 3.815,41 vanaf 17 juli 2003 tot de dag der algehele voldoening, met veroordeling van [gedaagde] in de kosten van het geding.

2.3 Dexia heeft in de dagvaarding aan haar vordering ten grondslag gelegd dat [gedaagde] zijn betalingsverplichting uit hoofde van de overeenkomst niet is nagekomen. Zij stelt dat zij [gedaagde] diverse keren heeft aangemaand en dat zij hem bij aangetekende incassobrief van 30 juni 2003 in de gelegenheid heeft gesteld om het verschuldigde bedrag zonder rente en kosten te voldoen. Ook heeft zij getracht [gedaagde] telefonisch op zijn betalingsplicht te wijzen. Toen dit geen resultaat had heeft zij redelijkerwijs bovengenoemde kosten moeten maken om tot incassering buiten rechte te komen.

Naar aanleiding van het beroep van [gedaagde] op de buitengerechtelijke vernietiging van de overeenkomsten WVD en KK heeft Dexia uitvoerig gemotiveerd betoogd dat artikel 1:88 BW niet van toepassing is op de effectenlease-overeenkomsten die [gedaagde] heeft gesloten. Voorts betwist Dexia bij gebrek aan wetenschap dat de echtgenote van [gedaagde] geen toestemming voor de overeenkomsten heeft gegeven. Volgens Dexia is het in normale gezinsverhoudingen te doen gebruikelijk dat beleggingsbeslissingen als de onderhavige niet zonder medeweten en de instemming van beide partners worden genomen. In redelijkheid moet rekening worden gehouden met de mogelijkheid dat de situatie van [gedaagde] en zijn echtgenote niet afwijkt van de normale gezinssituatie. Dexia biedt op dit punt aan bewijs te leveren door het horen van [gedaagde], diens echtgenote en de overige gezinsleden als getuigen.

Dexia voert voorts aan dat zij niet heeft berust in de buitengerechtelijke vernietiging. Volgens Dexia is het dan aan de echtgenote van [gedaagde] om in rechte vernietiging van de overeenkomst te vragen. Zij heeft dat niet gedaan en in de huidige procedure is zij geen partij. Dexia stelt zich verder op het standpunt dat het beroep van de echtgenote op de vernietiging van de WVD is verjaard. Deze overeenkomst is door de bank getekend retour ontvangen op 1 februari 2000. De in artikel 3:52 lid 1 sub d BW genoemde verjaringstermijn begint te lopen op het moment dat de niet-handelende echtgenoot bekend is of behoort te zijn met de overeenkomst. Uitgaande van een normale gezinssituatie is het niet onwaarschijnlijk dat [gedaagde] voorafgaand aan het sluiten van de overeenkomst heeft overlegd met zijn echtgenote. Na bestudering van het eerste bankafschrift met de afschrijving van de eerste termijn, had het de echtgenote van [gedaagde] duidelijk kunnen en moeten zijn dat een effectenlease-overeenkomst was aangegaan. Dit klemt te meer wanneer de maandelijkse incasso plaatsvindt vanaf een en/of-rekening. Op grond van artikel 12 van de Algemene bankvoorwaarden is de rekeninghouder verplicht om de rekeningafschriften terstond na ontvangst te controleren.

2.4 Volgens Dexia dienen de verliezen op grond van artikel 6:278 lid 2 BW door [gedaagde] zelf gedragen te worden. Op grond van dit laatste vordert Dexia in voorwaardelijke conventie, onder de voorwaarde dat het beroep van [gedaagde] op de vernietiging van de overeenkomst WVD slaagt en haar vordering in conventie wordt afgewezen, veroordeling van [gedaagde] tot betaling van een bedrag gelijk aan het verschil tussen enerzijds de aankoopwaarde van de in artikel 1 van de overeenkomst genoemde effecten en anderzijds de waarde van bedoelde effecten op de datum van vernietiging of ontbinding van de overeenkomst, althans de datum van de verkoop van bedoelde effecten.

2.5 [gedaagde] heeft als het meest verstrekkende verweer naar voren gebracht, dat zijn echtgenote [echtgenote van gedaagde], direct nadat de bevoegdheid haar ten dienste kwam te staan bij brief van 8 maart 2003 de twee door hem afgesloten overeenkomsten heeft vernietigd op grond van de artikelen 1:88 en 1:89 BW. [gedaagde] stelt zich op het standpunt dat de overeenkomsten zijn aan te merken als huurkoop. Dat ook Dexia hier van uit gaat blijkt uit de tekst onder aan de eindafrekening. Het aanmerken van de overeenkomst als huurkoop staat volgens [gedaagde] ter vrije bepaling van partijen. Voor het geval artikel 1:88 BW niet direct toepasselijk is, bepleit [gedaagde] analoge toepassing daarvan. [gedaagde] stelt dat zijn echtgenote geen toestemming voor het aangaan van de overeenkomsten heeft gegeven. Zij bemoeit zich nooit met de financiën van het gezin. Zij ziet geen bankafschriften, anders dan bij toeval. De beperkte maandbedragen gaven geen aanleiding om haar toestemming te vragen. Ingevolge artikel 1:88 lid 3 BW had zijn echtgenote de toestemming schriftelijk moeten verlenen. Hiervan is geen sprake. [gedaagde] betwist dat het recht om de overeenkomsten te vernietigen was verjaard op het moment van de vernietiging. In dit verband verwijst [gedaagde] naar punt 7.2 uit het advies van Brunner en Roelvink, behorende bij het rapport -Oosting. De verjaring begint te lopen op de dag nadat aan de andere echtgenoot ter kennis is gekomen dat en met wie de koop op afbetaling zonder zijn toestemming is gesloten (tijdstip van ontdekking) en eindigt zodra na die dag drie jaren zijn verstreken. In dit geval is dat dus drie jaar na de ontvangst van de eindafrekening.

[gedaagde] betoogt verder dat de kennis die de betrokkene moet hebben om gebruik te kunnen maken van de bevoegdheid tot vernietiging ook een vorm van rechtskennis inhoudt. [gedaagde] stelt dat zijn echtgenote dus ook voldoende wetenschap moet hebben gehad om te kunnen denken dat de overeenkomst een huurkoop was. Daarbij is relevant dat Dexia de overeenkomsten versluierend aandelenlease noemde terwijl het om huurkoop of koop op afbetaling ging. [gedaagde] benadrukt dat de brief van zijn echtgenote kort na de afrekening en dus ook kort nadat zijn echtgenote kennis verkreeg over de overeenkomst en de aard daarvan (mede naar aanleiding van persberichten), is verstuurd. Dit was dus ruim binnen de verjaringstermijn van drie jaar. Als de vernietiging van de overeenkomst WVD al te laat zou zijn ingeroepen, dan geldt dit in ieder geval niet voor de overeenkomst KK. Op het moment van vernietiging liep laatstgenoemde overeenkomst nog geen drie jaar.

2.6 Onder meer op grond van hetgeen in 2.3 is weergegeven vordert [gedaagde] in reconventie, na vermeerdering van eis, veroordeling van Dexia bij vonnis, uitvoerbaar te verklaren bij voorraad, tot betaling van € 7.193,50, te vermeerderen met de wettelijke rente vanaf 25 maart 2004, en voorts te vermeerderen met de bedragen die Dexia na juni 2004 incasseert, althans Dexia te veroordelen tot betaling van een bedrag van € 1.944,12, te vermeerderen met de wettelijke rente;
En voorts Dexia te verbieden nog te incasseren op contract met nummer 59119745;
Te verklaren voor recht dat [gedaagde] niets aan Dexia verschuldigd is;
Dexia te gelasten de registratie bij BKR door te halen;
Dexia te veroordelen tot het betalen van een in goede justitie vast te stellen schadevergoeding.

2.7 De vordering in reconventie is volgens [gedaagde] opgebouwd uit € 1.944,12 wegens onverschuldigd betaalde bedragen met betrekking tot de overeenkomst WVD (36 x € 45,67, alsmede € 300,--) en € 5.199,38 wegens onverschuldigd betaalde bedragen met betrekking tot de overeenkomst KK.

2.8 De kantonrechter oordeelt in conventie en in reconventie als volgt.
De vraag of artikel 1:88 lid 1 onder d BW van toepassing is op de onderhavige WVD is beantwoord in r.o. 9 van het vonnis van 25 augustus 2004 van de kantonrechter te Amsterdam, rolnummer 03-5323, op www.rechtspraak.nl te vinden onder LJN AQ7412. De overwegingen in dat vonnis worden hier overgenomen en bevestigd. Er is geen aanleiding om met betrekking tot de onderhavige WVD tot een ander oordeel te komen. Nu de overeenkomst KK op dezelfde uitgangspunten berust, bestaat evenmin aanleiding om anders te oordelen met betrekking tot deze overeenkomst. De beschermingsfunctie van het toestemmingsvereiste dient van toepassing te zijn op de gehele wettelijke regeling van de koop op afbetaling, met inbegrip van de in artikel 7A:1576 lid 5 BW bedoelde vermogensrechten zoals de onderhavige aandelen.

2.9 Uit het bepaalde in artikel 1:88 lid 3 BW in verbinding met artikel 7A:1576i BW volgt dat de vereiste toestemming van de echtgenoot schriftelijk moet worden verleend. Met betrekking tot de in dit geding aan de orde zijnde overeenkomsten is van schriftelijke toestemming van de echtgenote van [gedaagde] niet gebleken. Dit betekent dat laatstgenoemde in beginsel de bevoegdheid toekwam om tot vernietiging van beide overeenkomsten over te gaan.

In verband met het vorenstaande gaat de kantonrechter voorbij aan het bewijsaanbod van Dexia inzake de gegeven toestemming, nu dit aanbod geen betrekking heeft op een beweerde schriftelijk gegeven toestemming.

2.10 Ingevolge artikel 3:52 lid 1 aanhef en onder d BW verjaart de rechtsvordering tot vernietiging drie jaren nadat de bevoegdheid om deze venietigingsgrond in te roepen, aan degene aan wie deze bevoegdheid toekomt, ten dienste is komen te staan. Met de uitdrukking 'ten dienste staande' bevoegdheid in voornoemd artikel wordt blijkens de parlementaire geschiedenis van dat artikel en van artikel 6:88 BW (met daarin een gelijkluidende terminologie) bedoeld dat het gaat om een bevoegdheid die de schuldeiser (in dit geval de echtgenote) geacht kan worden daadwerkelijk te kunnen uitoefenen. Dat is niet het geval wanneer zij de bevoegdheid niet kende en zij haar ook niet redelijkerwijs had behoren te kennen (Parl. Gesch. Boek 3, p. 235 en Boek 6, p. 315 en 316). Het kennen van een bevoegdheid als hier bedoeld houdt, naar het oordeel van de kantonrechter, echter in het onderhavige geval niet alleen in dat de echtgenote wist van het bestaan van de door [gedaagde] gesloten overeenkomst WVD, maar ook dat zij de aard van de overeenkomst juist wist te duiden als huurkoop. Deze aard van de overeenkomsten was immers bepalend voor het bestaan van de mede op artikel 1:89 BW berustende bevoegdheid tot vernietiging van die overeenkomst. Nu vast staat dat Dexia de buitengerechtelijke vernietiging door de echtgenote van [gedaagde] op 13 maart 2003 heeft ontvangen, zou het beroep op verjaring van Dexia kunnen slagen, indien vast zou komen te staan dat de echtgenote van [gedaagde] reeds vóór 14 maart 2000 het bestaan van de overeenkomst WVD kende én wist of behoorde te weten dat het om huurkoop ging. De kantonrechter is van oordeel dat uit de door Dexia gestelde feiten en omstandigheden niet kan worden afgeleid dat aan deze voorwaarden voor een geslaagd beroep op verjaring is voldaan. In de overeenkomst WVD zelf en het bijbehorende informatiemateriaal is immers alleen sprake van de aanduiding aandelenlease-overeenkomst en niet van de juist door Dexia betwiste aanduiding huurkoop en/of koop op afbetaling. Daarbij komt dat de aan de kantonrechter uit diverse publicaties en rechtspraak gebleken standpunten inzake de aard van de effectenlease-overeenkomst, die voor de echtgenote van [gedaagde] eventueel een aanwijzing hadden kunnen zijn voor het bestaan van een bevoegdheid tot vernietiging, dateren van nà 14 maart 2000. Op grond van het vorenstaande acht de kantonrechter het in redelijkheid niet aannemelijk dat aan de echtgenote van [gedaagde] reeds vóór 14 maart 2000 de bevoegdheid om tot vernietiging van de overeenkomsten over te gaan ten dienste heeft gestaan. De kantonrechter verwerpt daarom het beroep op verjaring van Dexia en zal het beroep van [gedaagde] op de ook tussen Dexia en hem geldende buitengerechtelijke vernietiging van de overeenkomst WVD door zijn echtgenote honoreren. Nu Dexia met betrekking tot de vernietiging van de overeenkomst KK geen beroep op verjaring heeft gedaan, zal het beroep van [gedaagde] op de ook tussen Dexia en hem geldende buitengerechtelijke vernietiging van de overeenkomst KK eveneens worden gehonoreerd.

2.11 Het beroep van Dexia op toepassing van artikel 6:278 BW wordt verworpen. Daargelaten of in dit geval wordt voldaan aan de voorwaarden als genoemd in dat artikel, verdragen de gevolgen van dat artikel zich niet met de door de wetgever beoogde bescherming van de echtgenoot die geen partij was bij de overeenkomst en daarvoor evenmin toestemming heeft gegeven.

2.12 Dat de echtgenote van [gedaagde] pas een beroep op de nietigheid heeft gedaan nadat de koersverliezen waren opgetreden doet daar niet aan af, nu die koersverliezen nu juist behoren tot het soort omstandigheden die aanleiding plegen te zijn voor een beroep op de door de wetgever beoogde bescherming.

2.13 Op grond van het vorenstaande zullen de vorderingen in conventie en in voorwaardelijke conventie worden afgewezen. In reconventie acht de kantonrechter toewijsbaar een bedrag van € 7.143,50, zijnde de optelling van € 1.944,12 en € 5.199,38. De kantonrechter acht de nevenvorderingen toewijsbaar zoals hierna vermeld. De gevorderde schadevergoeding zal worden afgewezen, nu [gedaagde] geen concrete schade heeft gesteld.

2.14 In verband met het vorenstaande komt de kantonrechter niet toe aan de overige door [gedaagde] naar voren gebrachte overige weren inzake dwaling of bedrog, misleidende reclame, uitlegging van de overeenkomsten met toepassing van het Haviltexcriterium en de contra proferentemregel ex artikel 6:238 BW en de schending van de op de bank rustende zorgplicht. Uit het vorenstaande volgt verder dat [gedaagde] thans geen belang meer heeft bij zijn verzoek om aanhouding van dit geding, zodat de kantonrechter daaraan voorbij gaat.

2.15 Dexia zal als de in het ongelijk gestelde partij worden veroordeeld in de kosten van het geding in conventie en in reconventie.

3 De beslissing

De kantonrechter:

In conventie

wijst de vordering af.

In voorwaardelijke conventie

wijst de vordering af.

In reconventie

veroordeelt Dexia om tegen bewijs van kwijting aan [gedaagde] te betalen de som van € 7.143,50 met de wettelijke rente daarover vanaf 25 maart 2004 tot de dag van algehele voldoening;

verklaart voor recht dat [gedaagde] uit hoofde van de vernietigde overeenkomsten WVD en KK niets aan Dexia verschuldigd is;

gelast Dexia om de registratie van [gedaagde] bij het BKR, indien en voor zover deze verband houdt met de vernietigde overeenkomsten WVD en KK, door te doen halen;

verklaart dit vonnis uitvoerbaarheid bij voorraad;

In conventie en in reconventie

veroordeelt Dexia in de proceskosten aan de zijde van [gedaagde] begroot op nihil;

verklaart dit vonnis uitvoerbaar bij voorraad;


Dit vonnis is gewezen door mr. G.P. van Ham, kantonrechter, en bij vervroeging uitgesproken ter openbare civiele terechtzitting van 9 december 2004.

[piano]

Bromtol

Een prima zaak, goed gedaan. proficiat
Heb je al enig idee wanneer het zal zijn.

[pewi]

Bromtol,

Daarnaast komt aan de orde of Dexia positief afgewikkelde overeenkomsten mag verrekenen.

Was Dexia ueberhaupt partij bij deze afgewikkelde overeenkomsten, of had je alleen te maken met LaBoucherre. Je gaat tenslotte ook niet bij de bakker brood halen en vervolgens de rekening bij de slager betalen.

Dexia wil de procedure alleen afblazen als ik schik op basis van het voorstel Duisenberg

Chanteren is Dexia niet vreemd, blijkt maar weer.
Vrgr Pewi

[bromtol]

Wanneer de uitspraak is weet ik niet.

Ik heb de overeenkomsten gesloten met Legio Lease en Dexia is daar de rechtsopvolger van. Juridisch gezien maakt het dus niet uit waar ik mee te maken had.

[bromtol]

Ik vind overigens niet dat Dexia chanteert. Je kunt altijd onderhandelen tijdens een procedure over de voorwaarden waarop een procedure kan eindigen.

Wel vind ik het onjuist dat de schikking Duisenberg tot stand gekomen is terwijl Dexia wist van deze procedure maar de rest van Nederland niet. De uitslag van deze procedure is natuurlijk van enorm belang voor de vraag of mensen zouden moeten ingaan op de schikking. Vandaar dat ik ook een ieder verzoek om dit topic hoog te houden.

De afweging om te schikken kan je alleen goed maken als je goed bent geïnformeerd en dat is niet het geval als Dexia meer kennis heeft dan de andere partije(en)

[leeuwen]

Bromtol, ik heb begrepen dat u zelf uw zaak heeft verdedigd. Ik vind dat grote klasse en zou het zelf niet durven. Van harte gefeliciteerd met deze overwinning. Alleen jammer dat Dexia in Hoger Beroep gaat, maar volgens Piet Koremans trekken ze dat later weer in. Lastig, want je maakt weer kosten voor een advocaat, ik neem aan dat je in Hoger Beroep een advocaat nodig hebt?
Nogmaals: proficiat en toi, toi, toi voor het Hoger Beroep. We zullen proberen deze belangrijke topic hoog te houden.

Ineke

[ikbenhetzat]

Ik zit met dezelfde vragen en dus is deze topic erg interessant voor mij. Ik zal het opslaan en bewaren, voor als het bij mij ook tot een procedure komt.
Ik ben het zat

[bromtol]

Ja bij het Hof geldt verplichte procesvertegenwoordiging.

Ik heb niet de indruk dat Dexia het beroep intrekt. Sterker, ik heb de indruk dat men doorgaat tot de Hoge Raad.

Met vriendelijke groet,

[leeuwen]

Zou goed zijn. Laat de Hoge Raad a.u.b. zo snel mogelijk uitspraak doen, dan weten wij en Dexia waar we staan en kunnen we deze beroerde periode afsluiten. Zal ook tijd worden. Het zal m.i. echter nog lang duren eer het zover is, maar we hebben nu al zo lang gewacht, dit kan er ook nog wel bij. Een kwestie van volhouden dus.
Ineke

[bromtol]

Dat kan dan nog wel een paar jaar duren als het tegenzit.

[geengeluk]

Geplaatst op 31 Mei 2005 13:14 door Piet


--------------------------------------------------------------------------------

Dat Dexia alleen maar bezig is tijd te rekken en helemaal niet zit te wachten op uitspraken van hoger beroepen of de Hoge Raad blijkt wel uit het feit dat, als zij in hoger beroep gaan, zij dit maximaal uitstellen.
Daarom staan de hoger beroepen pas op de rol voor volgend jaar.
Hoezo wachten op een uitspraak van de Hoge Raad?
Dexia is niet eens in cassatie gegaan na het arrest (uitspraak) van het Gerechtshof in Den Bosch.
Dit Hof bepaalde in 3 gevalen dat het contract huurkoop was.
Dexia had 3 maanden om in cassatie te gaan en zij hebben dit niet gedaan.

Het hof in Den Bosch heeft in hoger beroep dus gesteld dat deze contracten huurkoop is.

Net wat Piet schrijft, is Dexia in deze gevallen niet naar de Hoge Raad gestapt. Deze mensen hebben dus geen last meer van Dexia !!

[bromtol]

Dat is nog maar de vraag. De zaken van Hof Den Bosch waren arresten in een bevoegdheidsincident. Daartegen kan maar beperkt in cassatie gegaan worden. Bovendien kan men nog wel in hoger beroep tegen de eindvonnissen van de kantonrechter in die zaken.

[geengeluk]

Dexia is toch al lang in hoger beroep gegaan bij het hof tegen het vonnis van de kantonrechters in deze zaken !!

Hoe gaat het bij een gerechtshof?

De procedure om in hoger beroep te gaan, lijkt op de procedure bij een rechtbank. Alleen heet de uitspraak van het hof geen vonnis, maar arrest. In sommige vonnissen leest u waar en hoe u in beroep kunt.

Een rechter in een gerechtshof wordt geen ‘rechter’ genoemd, maar ‘raadsheer’, ook als de rechter een vrouw is. De raadsheren verrichten, net zoals bij de rechtbanken, hun werkzaamheden in verschillende sectoren. In elk hof zijn bijvoorbeeld de sectoren strafrecht, civiel recht en belastingrecht. De sector van een hof kan verdeeld zijn in ‘kamers’. Dat zijn min of meer vaste samenstellingen van drie raadsheren die met elkaar een geschil beoordelen. Bij eenvoudige zaken wordt de zaak behandeld door één raadsheer. Is het ingewikkelder, dan behandelen drie raadsheren de zaak.

De raadsheren van het gerechtshof bekijken nog eens wat er precies is gebeurd en luisteren opnieuw naar de verhalen van de partijen. Zij onderzoeken nogmaals de feiten. Het gerechtshof hoeft geen rekening te houden met de uitspraak van de rechtbank. Iemand die in eerste instantie is veroordeeld, kan dus bijvoorbeeld worden vrijgesproken, maar ook een hogere straf krijgen. Het vonnis van de rechtbank vervalt met het arrest van het hof, indien dat vonnis wordt vernietigd.

Bent u het niet eens met het arrest van het gerechtshof, dan kunt u meestal in cassatie bij de Hoge Raad

[pewi]

Bromtol,

Was Dexia ueberhaupt partij bij deze afgewikkelde overeenkomsten, of had je alleen te maken met LaBoucherre. Je gaat tenslotte ook niet bij de bakker brood halen en vervolgens de rekening bij de slager betalen.
Pewi

Wat ik hiermee probeerde te zeggen: Toen het contract ten einde liep, was er toen al sprake van een overname van Laboucherre door dexia of was dexia toen nog geen partij. Als dexia nog niet van de partij was, kan dexia hier natuurlijk niet op terug vallen, lijkt mij zo.
Succes Pewi.

[bromtol]

Bij fusie neemt de verkrijgende rechtspersoon alle rechten en verplichtingen over van de verdwijnende rechtspersoon. Met het feit dat ook ooit met Legio contracteerde kan ik niks. Immers, Dexia heeft alle rechten en verplichtingen van Legio.

[bromtol]

Geen geluk,

In die zaken zijn de gedupeerden in hoger beroep gegaan tegen het oordeel dat de rechtbank bevoegd was, terwijl bij huurkoop uitsluitend de kantonrechter bevoegd is. Die gedupeerden hebben bij het hof gewonnen, maar dat had dus alleen betrekking op de bevoegdheid. Nu moet de kantonrechter de zaak nog behandelen.

Mocht Dexia bij de kantonrechter verliezen, dan kan Dexia daartegen in hoger beroep.

Een en ander is niet echt vergelijkbaar met mijn zaak, zij het dat het oordeel van Hof Den Bosch natuurlijk wel waarde heeft om naar te verwijzen.

Het Hof Den Bosch heeft niets gezegd over verjaring, verrekening van oude contracten, etc.

[geengeluk]

Daarom doet iedereen zijn best meer kun je niet doen

[Elias]

Bromtol,
Het is inderdaad een moeilijke materie, het gaat niet alleen om het contract (inhoud en wat er mis mee is), maar ook om de bevoegdheid wie daarover moet oordelen en hoe en welke procedure daarbij moet (kan) worden gevolgd.

Is voor iedereen die procedeert of dat gaat doen erg belangrijk denk ik.
We houden deze topic warm.
Petje af zoals je het uitlegt en energie in je zaak steekt.!

Groet Elias.

[bromtol]

Ik weet inderdaad wat meer dan de gemiddelde Nederlander van juridische zaken en met name het civiel recht. Daarom heb ik ook zelf in persoon geprocedeerd.

Waar het bij het Hof Den Bosch omging was een bevoegheidsprobleem.
Het Hof Den Bosch heeft alleen maar geoordeeld dat voor de overeenkomst voor de bevoegheid van rechter huurkoop is. In dat geval is de kantonrechter bevoegd. Vervolgens moet de zaak verder inhoudelijk worden beoordeeld door de kantonrechter.

In "mijn" geval werd de zaak door Dexia direct al aangebracht bij de kantonrechter en heeft de kantonrechter een eindvonnis gewezen. Daartegen loopt nu het hoger beroep.

Gelet op de correspondentie die is gevoerd met Dexia denk ik dat Dexia zelf zich er al een beetje bij heeft neergelegd dat er sprake is van huurkoop, want die correspondentie ging hoofdzakelijk over de vraag wanneer de verjaring gaat lopen voor de vernietigingsbevoegdheid.

Een oordeel daarover is ook voor de schikking belangrijk. Immers, als de vernietiging niet tijdig/correct was gedaan, dan krijg je minder. Dexia gaat nu bij de schikking uit van 3,5 jaar na sluiten van de overeenkomst. Hoe het oordeel van de rechter ook gaat luiden; dat is in ieder geval fout en Dexia weet dat ook. De advocaat van Dexia gaat nu uit van 3 jaar na ontstaan vanaf het moment dat de partner weet van de overeenkomst. Ik vind echter dat de partner meer moet weten, met name omdat het weten van "een" overeenkomst niet lijdt tot het daadwerkelijk kunnen gebruiken van de vernietigingsbevoegdheid. Dan wordt relevant dat niet uit de overeenkomst zelf zonder meer blijkt dat er sprake is van huurkoop en juist dat moet je weten om ook gebruik te kunnen maken van de vernietigingsbevoegdheid.

Het spijt mij als ik niet helderder ben, maar de rechters van het Hof zullen mij ongetwijfeld begrijpen. De advocaat van Dexia begrijp mij ook donders goed.

[leeuwen]

Bromtol, zeer helder uiteengezet, waarvoor mijn dank. Ik heb helaas geen juridische achtergrond zoals u maar dat maakt deze topic juist zo waardevol voor leken zoals ik. Ik moet het wel een paar keer lezen eer tot mij doordringt wat u bedoelt, maar daarna is het toch duidelijk. Nogmaals hartelijk dank en een fijn weekend zonder zorgen toegewenst. Dat wens ik allen die dit forum lezen.

Groet van Ineke